Η ιστορία της Χίου ξεκινά από την εποχή του Χαλκού. Μετά την εποχή του Χαλκού εγκαθίστανται εκεί Ίωνες από την Κεντρική Ελλάδα (Θεσσαλία).
Τον 8ο αι. π.Χ.πιθανολογείται ότι γεννήθηκε στη Χίο ο Όμηρος, ο δημιουργός των σπουδαιότερων επικών κειμένων του κόσμου, της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.
Το 495 π.Χ. οι Πέρσες επιτίθονται στη Χίο και λίγα χρόνια αργότερα συμμετέχει με το στόλο της στην Αθηναϊκή Συμμαχία.
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τιβέριος προσφέρει σημαντική βοήθεια στο νησί για να επανέλθει μετά τη καταστροφής της από τους μεγάλους σεισμούς της περιόδου.
Στη Βυζαντινή περίοδο, παρά την εύνοια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το νησί πέρασε στη κυριαρχία των Ενετών και εν συνεχεία των Γενοβέζων, που το κράτησαν μέχρι το 1566 που ενσωματώθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας, η εξέγερση εναντίων των Τούρκων είχε ως αποτέλεσμα τη σφαγή 25.000 κατοίκων και την απαγωγή 47.000 ως σκλάβους. Η σφαγή της Χίου ενέπνευσε τον γνωστό ζωγράφο Delacroix, ο οποίος φιλοτέχνησε τον διάσημο πινάκα ‘La massacre de Chιos’.
Σήμερα η Χίος φημίζεται για την ναυτιλία και τη συμβολή της στο διεθνές εμπόριο.
Συνοπτικά για τη Χίο:
- Η Νέα Μονή είναι ένα τοιχογραφημένο μοναστήρι το οποίο χρονολογείται απο την εποχή του Κωνσταντίνου του 9ου, ενώ έχει χαρακτηριστεί και σαν μνημείο εθνικής κληρονομιάς.
- Σύμφωνα με μια εκδοχή, η Χίος είναι η γενέτειρα του Όμηρου, καθώς και των μαθηματικών Ιπποκράτη και Οινοπίδη.
- Η Χίος είναι η πατρίδα των μεγαλύτερων εφοπλιστικών οικογενειών.
- Η Χίος περιστοιχίζεται από τα αδελφά νησιά Οινούσσες και Ψαρά, από όπου και καταγόταν ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ήρωας της επανάστασης του 1821 για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
- Η Δημόσια Ιστορική Κεντρική Βιβλιοθήκη Χίου "Κοραής" στο νησί της Χίου είναι μια από τις πιο σημαντικές στην Ελλάδα. Στη συλλογή της υπάρχουν περίπου 250.000 τόμοι.
- Η πόλη του Βροντάδου (Ομηρούπολη) είναι το σημείο στο οποίο λαμβάνει χώρα μια μοναδική γιορτή κατά την Ανάσταση του Θεανθρώπου το Πάσχα, ο ρουκετοπόλεμος, κατά τον οποίο οι κάτοικοι μαζεύονται στις εκκλησίες των δύο ενοριών, της Παναγίας Ερυθιανής και του Αγίου Μάρκου, από τις οποίες εκτοξεύουν χιλιάδες χειροποίητα βεγγαλικά προς την αυλή της αντίπαλης εκκλησίας τη στιγμή της Αναστάσεως.
